Weer sensorloos

Hallo allemaal,

Ja, de titel zegt genoeg, nietwaar? Vanmorgen toen ik opstond was er niks aan de hand, totdat ik aan tafel zat mijn brood op te eten. Mijn kastje ging opeens piepen en ik las de melding of ik ook de sensor had verwijderd? Ik niet, maar hij zelf wel. Ik voelde langs mijn arm iets glijden, net of er een beest onder je trui zit. Ik greep naar mijn arm en inderdaad mijn sensorkastje viel uit mijn mouw. Henk natuurlijk gelijk kijken, want misschien kunnen wij hem er nog gewoon opklikken. Nee dus, weg sensor. Dat is dat kleine ding wat je in het midden op de foto ziet. Dat puntje wat naar beneden wijst zit dus in mijn arm.
Overal gezocht, maar ik kan hem niet vinden. De diabeetverpleegkundige maar weer gebeld. Jammer maar helaas. Het apparaat mag weer van mijn arm, want hij doet nu toch niks meer. Wat een pech, nietwaar? Ik hoop nu dat ze toch genoeg gegevens hebben en er iets uitkunnen halen?
Ik hou jullie op de hoogte.

De kaart die ik vandaag heb toegevoegd is weer een kaart uit de oude doos. Alles is gesneden met de Cricut en de producten van JEJE heb ik hier gebruikt. De kerstboom is gesneden uit dubbelzijdige plakfolie van JEJE en bestrooid met Sandy Art.

Groeten van Annette